Life of Pi 2012

Life of Pi : 29 Jan 2016

มีคนมาดูหนังด้วย 
แต่ไม่มีหนังมาด้วย

เลยรื้อหนังเก่าๆที่มีอยู่มาดู

เคยผ่านตามาบ้างว่า
มีคนชมว่า life of pi เป็นหนังดี

แต่ก็ไม่รู้แนวหนังเลย

กลัวเหมือนกันว่า
จะเป็นหนังดีที่ดูแล้วง่วงนอน..

แต่พอเปิดดูแล้ว

มันตื่นตาตื่นใจกับความสวยของภาพ

สิงห์สาลาสัตว์ ทะเล ท้องฟ้า 
พระอาทิตย์ตก สวยงามจริงๆ

เราว่าแค่นั้นก็ดึงดูด
ให้เราดูจนจบได้แล้ว

เป็นหนังที่เล่าเรื่องชีวิตที่น่าสนใจ

จากชายชาวอินเดียที่ชื่อ Pi

พ่อของเค้ามีสวนสัตว์ 
แม่เป็นนักพฤษศาสตร์

ตอนเด็ก Pi แอบเข้าไปให้อาหารเสือ

แต่พ่อก็เข้ามาห้าม

และแสดงให้ Pi เห็นว่าเสือนั้นคาดเดายาก

และดุร้ายกว่าที่คิด

การมองเข้าไปในตาของเสือ 
ก็เหมือนเรามองเข้าไปในจิตใจของเราเอง

จิตใจที่มีแต่ความกลัว..

Pi เป็นเด็กฉลาด

ครอบครัวเค้านับถือศาสนาฮินดู

แต่เค้าเองได้เรียนรู้ 
ศาสนาคริสและอิสลามด้วย

เราดูแล้ว นับถือครอบครัวนี้

ที่ให้อิสระกับลูกในการนับถือศาสนา

เพราะทุกศาสนาย่อมมีส่วนดี

และหากเราใช้ปัญญาพิจารณาก็จะรู้ว่า

คำสอนไหนที่ปรับใช้เพื่อพัฒนาตัวเองได้

เมื่อ Pi เริ่มโตเป็นวัยรุ่น

พ่อแม่ตั้งใจพา Pi กับพี่ย้ายไปอยู่แคนาดา

แต่เรือที่พวกเค้าโดยสาร

เจอพายุ และจมลงสู่ท้องทะเล

พ่อแม่ และพี่จมลงไปด้วย

ส่วน Pi พลาดตกทะเล 
แต่เกาะเรือชูชีพไว้ได้

เมื่อพายุสงบ Pi อยู่บนเรือ
ร่วมกับ ม้าลายที่ขาหัก

ลิงชิมแปนซี ฮายีน่า และเสือ

Pi ต้องปีนขึ้นๆลงๆเรือ

เพราะกลัวเสือกับฮายีน่า

ฮายีน่ากัดม้าลาย กับลิงกินเป็นอาหาร

แล้วเสือก็กัดฮายีน่า

ตอนนี้เหลือเพียงเจ้าเสือ 
ที่ชื่อริชาร์ด ปาร์กเกอร์ กับ Pi

ที่ต้องผจญชะตากรรมไปด้วยกัน

ในเรือมีลังอาหารสำรอง

และคู่มือการเอาชีวิตรอด

ซึ่งมีคำแนะนำให้เขียนไดอารี่

เพื่อได้ตั้งสติ ได้เล่าเรื่อง 
และเหมือนมีเพื่อนไว้รับฟัง

กับคำแนะนำในการฝึกสัตว์ดุร้ายให้เชื่อง ?!?

Pi ลองทำตาม
เขาค่อยๆฝึกสร้างความคุ้นเคย
กับริชาร์ดปาร์กเกอร์

Pi รู้สึกว่าริชาร์ดทำให้ Pi มีชีวิตต่อไปได้

เพราะความกลัวทำให้ Pi ได้ฝึกความกล้า

และการได้ดูแลริชาร์ด ทำให้ชีวิต Pi มีเป้าหมาย

เรือน้อย ฝ่ามรสุมครั้งแล้วครั้งเล่า

จนทั้ง Pi และริชาร์ด ย่ำแย่

ดีที่เรือถูกพัดไปติดเกาะกลางน้ำ

ที่ทำให้ Pi และริชาร์ด มีของกิน

เกาะที่เต็มไปด้วยตัวเมียร์แคท

บนเกาะนี้ กลางวันสุขสงบร่มรื่นดี

มีน้ำจืดให้กินและแหวกไหว้

แต่ในเวลากลางคืน กลับเป็นเกาะที่อันตราย

น้ำกลายเป็นกรด

ต้นไม้มีฟัน กินคน กินสัตว์ได้

Pi กับริชาร์ด จึงจำเป็น
ต้องออกจากเกาะนั้นมาลอยเรือต่อไป

จนถูกพัดไปขึ้นฝั่งที่เม็กซิโก

เมื่อถึงฝั่ง ริชาร์ดเดินตรงเข้าไปในป่า

โดยไม่หันกลับมามอง Pi แม้แต่น้อย

ซึ่งทำให้ Pi รู้สึกน้อยใจมาก

ที่ริชาร์ดไม่แสดงถึงความผูกพันต่อกันเลย

ช่วงที่ Pi ยังรักษาตัวในโรงพยาบาล

มีคนมาสอบถาม ว่าทำไมเรือถึงล่ม

และ Pi มีชีวิตรอดมาได้อย่างไร

Pi เล่าให้เค้าฟัง อย่างที่พวกเราดูจากหนัง

แต่คนที่มีสัมภาษณ์กลับรู้สึกว่า ธรรมดาไป ??

Pi จึงเล่าใหม่

ถึงรายละเอียดที่เรือล่ม

และเปลี่ยนจากม้าลายเป็นลูกเรือ

ฮายีน่าเป็นพ่อครัว ลิงชิมแปนซีเป็นแม่

และเสือคือตัวเค้าเอง

พอเล่าโดยเอาคนมาแทนที่สัตว์
กลับทำให้น่าเชื่อ

และน่าสนใจมากขึ้น ??

ก็ตลกเจ็บๆดี

สัตว์กัดกันตายไม่น่าสนใจเท่าคนฆ่ากันตาย

ช่างสะท้อนความป่าเถื่อนในใจมนุษย์ยิ่งนัก !!

แล้วยังจะเลือกเชื่อแค่ในสิ่งที่อยากฟัง

ไม่ได้ใช้ปัญญาพิจารณาว่ามันจริงหรือไม่จริงเลย..

หนังก็ทิ้งปมไว้แบบนั้น

คนดูคิดเองละกันว่าความจริงคืออะไรกันแน่

เป็นหนังที่มีสัญลักษณ์มากมาย

คิดต่อยอดออกไปได้หลายแง่มุมมากๆๆๆๆๆ

ยอมรับเลยว่าเป็นหนังดีจริง :)