The Giver : 19Apr2015
พล็อตเรื่องเจ๋งอยู่นะ :)
ชุมชนหนึ่งถูกสร้างขึ้น
ให้เป็นระบบปิด
ให้เป็นระบบปิด
ควบคุมสภาพอากาศ
ให้เหมาะกับการผลิตอาหารภายในชุมชน
ประชากรถูกฉีดยาทุกเช้า
เพื่อระงับ “อารมณ์”
ตาเห็นเพียงสีขาวดำ
และไม่มีความทรงจำเรื่องประวัติศาสตร์
และไม่มีความทรงจำเรื่องประวัติศาสตร์
ทุกคนในชุมชน
ทำตามคำสั่งคนที่ถูกเรียกว่า ผู้อาวุโส
ทำตามคำสั่งคนที่ถูกเรียกว่า ผู้อาวุโส
ตั้งแต่เกิด
เกิดมาจาก ไข่ &สเปิร์มคนที่ฉลาดที่สุด
ถ้าทารกสุขภาพผ่านเกณฑ์
จะถูกกำหนดให้ไปอยู่ที่พัก
จะถูกกำหนดให้ไปอยู่ที่พัก
กับคนที่เป็นผู้ดูแลต่อไป
อายุถึง 9 ขวบ ก็จะได้จักรยาน
เรียนจบก็จะได้รับมอบหมาย
หน้าที่ภายในชุมชน
หน้าที่ภายในชุมชน
โจนาส เป็นหนึ่งในคนที่
กำลังจบการศึกษา
กำลังจบการศึกษา
และได้รับเลือก
ให้เป็นผู้เก็บความทรงจำ
ให้เป็นผู้เก็บความทรงจำ
เค้าไปรับการถ่ายทอดความทรงจำ
เกี่ยวกับประวัติศาสตร์ภายนอก
จาก “ผู้ให้”
โจนาสเห็นและเข้าไปสัมผัส
สิ่งซึ่งภายในชุมชนนี้ไม่มี
สิ่งซึ่งภายในชุมชนนี้ไม่มี
หิมะ ทะเล แสงแดด
สงคราม การเข่นฆ่า ความโกรธ
ความเกลียด ความอิจฉา อารมณ์ต่างๆ
ความสุข รวมทั้งความรัก
เค้าเริ่มใช้อุบาย
ที่ทำให้ไม่ต้องได้รับยา ทุกเช้า
ที่ทำให้ไม่ต้องได้รับยา ทุกเช้า
เค้าเริ่มมองเห็นสี
มีอารมณ์และมีความรัก
“ผู้ให้”บอกโจนาสว่า
โจนาสจะเป็นผู้ให้คำแนะนำคนในชุมชน
โดยใช้ประสบการณ์
จากความทรงจำที่ได้รับไป
จากความทรงจำที่ได้รับไป
และความทรงจำเหล่านี้จะมีผลกับอนาคต
แต่จุดเปลี่ยนมันเกิดขึ้น
เมื่อโจนาสรู้ว่า
เมื่อโจนาสรู้ว่า
ในชุมชน เมื่อมีคนทำผิดกฎ
หรือต่ำกว่าเกณฑ์ที่กำหนด
หรือต่ำกว่าเกณฑ์ที่กำหนด
จะถูกฆ่าโดยวางยา
แต่บอกว่าเป็นพิธีส่งให้ไปอยู่ที่อื่น
เมื่อเกเบรียล เด็กทารก
ที่น้ำหนักไม่ถึงเกณฑ์จะถูกส่งไป
ที่น้ำหนักไม่ถึงเกณฑ์จะถูกส่งไป
โจนาสต้องหาทางช่วย
ซึ่งมีทางเดียวคือต้องออกจากชุมชน
ซึ่งมีทางเดียวคือต้องออกจากชุมชน
และข้ามเส้นความจำไปให้ได้
ซึ่งเค้าทำสำเร็จ
การข้ามเส้นความจำไป
ทำให้ความทรงจำประวัติศาสตร์
ของทุกคนกลับคืนมา
ของทุกคนกลับคืนมา
และคนในชุมชน
ต้องกลับมาใช้ชีวิตแบบมีอารมณ์กันอีกครั้ง
ต้องกลับมาใช้ชีวิตแบบมีอารมณ์กันอีกครั้ง
ดูจบแล้วต้องกลับมาคิดต่อ
อารมณ์และความรู้สึกต่างๆ
มันมีสองด้านเสมอ
อารมณ์ทางลบให้ผลด้านลบ
อารมณ์ทางบวกให้ผลด้านบวก
แต่ถ้าถูกจำกัดให้ไม่มีอารมณ์เลย
มนุษย์จะยังเป็นมนุษย์ได้ยังไง??
ทางที่ดีที่สุดน่าจะเป็นการรับรู้โลก
ตามความเป็นจริง
รับรู้ทั้งอารมณ์บวกและลบ
แต่ที่ปกป้องเราได้ดีที่สุด
คือจิตใจที่เข้มแข็ง
พอจะจัดการกับอารมณ์เหล่านั้นให้ถูกทาง
คือจิตใจที่เข้มแข็ง
พอจะจัดการกับอารมณ์เหล่านั้นให้ถูกทาง
“ความทุกข์” ไม่ได้ หยุด
ด้วยการปิดกั้นการรับรู้,อารมณ์และความรู้สึก
ด้วยการปิดกั้นการรับรู้,อารมณ์และความรู้สึก
แต่ “ความทุกข์” จะจบลง
เมื่อได้รับรู้ตามความเป็นจริงและเรียนรู้มัน
เมื่อได้รับรู้ตามความเป็นจริงและเรียนรู้มัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น