It’s OK That Love : 14 Sep 2014
ยังไงก็พลาดไม่ได้เลยเรื่องนี้
ก็เกี่ยวกับแนวจิตวิทยา
เข้าทางที่เราชอบซะขนาดนี้...ดูๆๆๆ
เข้าทางที่เราชอบซะขนาดนี้...ดูๆๆๆ
แต่ก็ไม่ได้อะไรมาก เท่าที่คาดหวังไว้
แบบว่าบุคลิกนางเอกที่เป็นจิตแพทย์
ดูแปลกๆไปหน่อยอ่ะ 5555
ดูแปลกๆไปหน่อยอ่ะ 5555
จางแจยอล เป็นนักเขียนชื่อดัง
ดูภายนอก เขาเป็นผู้ชายเจ้าชู้
และมีเสน่เหลือล้น
และมีเสน่เหลือล้น
แต่ลึกๆกว่านั้น แจยอล มีอาการทางจิต
ที่เป็นผลกระทบจากปมชีวิตในวัยเด็ก
ในวัยเด็ก แจยอล อยู่กับแม่
พี่แจบอม และพ่อเลี้ยง
พี่แจบอม และพ่อเลี้ยง
พ่อเลี้ยงมักจะเมา
และตบตีแม่กับ แจยอล อยู่เสมอ
และตบตีแม่กับ แจยอล อยู่เสมอ
แจบอม นั้นเป็นเด็กเกเร มีปัญหา
เพราะน้อยใจ คิดว่าแม่รักแต่ แจยอล
เพราะน้อยใจ คิดว่าแม่รักแต่ แจยอล
ทุกครั้งที่แจบอมเห็นแจยอลถูกพ่อเลี้ยงตี
แจบอมจะเข้ามาซ้ำเติมแจยอล
และด่าว่าที่แจยอลไม่รู้จักสู้
และด่าว่าที่แจยอลไม่รู้จักสู้
ลึกๆแจบอมก็คงสงสารน้อง
แต่ความอิจฉา
ทำให้แจบอมไม่แสดงความเห็นใจ
ให้กับแจยอลโดยตรง
ทำให้แจบอมไม่แสดงความเห็นใจ
ให้กับแจยอลโดยตรง
เลือกใช้ความรุนแรง
เพื่อปิดบังความรู้สึกที่แท้จริง
เพื่อปิดบังความรู้สึกที่แท้จริง
วันหนึ่ง พ่อเลี้ยงเมาและตรงเข้ามาตีแจยอล
แจยอลหยิบมีดปอกผลไม้มาถือไว้
พ่อเลี้ยงเสียหลักล้มลง มีดโดนหน้าอก
แจบอมเข้ามาเห็น นึกว่าพ่อเลี้ยงตาย
ตั้งใจจะรับผิดแทนน้อง
ตั้งใจจะรับผิดแทนน้อง
แต่แม่ก็เข้ามาบอกให้แจบอมพาแจยอลหนีไปก่อน
แจยอลนั้น หันมาเห็นว่าแม่เป็นคนจุดไฟเผาบ้านพอดี
เมื่อผลชันสูตรออกมา
ว่าพ่อเลี้ยงไม่ได้ตายเพราะถูกแทง
แต่ตายเพราะถูกเผา
ว่าพ่อเลี้ยงไม่ได้ตายเพราะถูกแทง
แต่ตายเพราะถูกเผา
แจยอล ต้องเป็นพยานยืนยันว่า แจบอมเป็นฆาตกร
เพราะไม่อยากให้แม่ต้องติดคุก
เพราะไม่อยากให้แม่ต้องติดคุก
ส่วนแม่เอง หลังจากทำเรื่องสะเทือนใจแบบนั้น
กลไกป้องกันของจิตใจ
กลไกป้องกันของจิตใจ
ก็ปิดกั้นความทรงจำ ทำให้จำช่วงเวลานั้นไม่ได้
แม่เลยนึกว่า เป็นความผิดของแจบอมเอง
แจบอมต้องติดคุก ๑๔ ปี
ซึ่งช่วงระยะเวลานั้น
แจยอลต้องอยู่กับความรู้สึกผิดต่อแจบอมมาตลอด
แจยอลต้องอยู่กับความรู้สึกผิดต่อแจบอมมาตลอด
ความรู้สึกผิดนั้น ค่อยๆสะสมๆ
และทำให้แจยอลมีอาการทางจิต
และทำให้แจยอลมีอาการทางจิต
การที่แจยอลเจอเรื่องราว
ที่สร้างความเจ็บช้ำมาตั้งแต่เด็ก
เขามีบาดแผลในจิตใจ
ที่สร้างความเจ็บช้ำมาตั้งแต่เด็ก
เขามีบาดแผลในจิตใจ
ที่คนอื่นเห็นภายนอก แจยอล สดใสร่าเริง
แต่นั้นเป็นสัญญาณว่า
แต่นั้นเป็นสัญญาณว่า
เขากำลังรักษาบาดแผลในจิตใจของตัวเอง
กลไกทางจิตของแจยอลได้สร้างคังอูขึ้นมา
คังอู ที่เหมือนเป็นภาพสะท้อนของแจยอลตอนเด็ก
ที่ถูกพ่อเลี้ยงทำร้ายเหมือนกัน
ที่ถูกพ่อเลี้ยงทำร้ายเหมือนกัน
แจยอลพยายามปกป้องคังอู
เพื่อลดความรู้สึกผิดของตัวเอง
เพื่อลดความรู้สึกผิดของตัวเอง
เขาต่อสู้กับพ่อเลี้ยงของคังอู
ที่เป็นแค่จินตนาการ
แต่สำหรับแจยอลมันเหมือนเกิดขึ้นจริง
ที่เป็นแค่จินตนาการ
แต่สำหรับแจยอลมันเหมือนเกิดขึ้นจริง
และบาดเจ็บจริง
จิตใต้สำนึกของแจยอล ทำให้แจยอลรู้สึกว่า
พี่แจบอมจะไม่มีวันให้อภัย
จนกว่าแจยอลจะตาย
จนกว่าแจยอลจะตาย
จิตใต้สำนึกจึงสร้างสถานการณ์
ที่จะนำไปสู่ความตาย โดยการใช้คังอูเป็นเหตุ
ที่จะนำไปสู่ความตาย โดยการใช้คังอูเป็นเหตุ
อาการของแจยอล ยิ่งเป็นหนักขึ้น
เมื่อแจยอลได้เจอกับแฮวู
เริ่มมีความรัก และเริ่มมีความสุข
เริ่มมีความรัก และเริ่มมีความสุข
เพราะ ยิ่งแจยอลมีความสุขกับแฮวูมากเท่าไหร่
ความรู้สึกผิดที่มีต่อแจบอมก็จะยิ่งมากขึ้นเท่านั้น
ความรู้สึกผิดที่มีต่อแจบอมก็จะยิ่งมากขึ้นเท่านั้น
---ตรงนี้ทำให้เข้าใจเลย ที่บางคน ไม่กล้าเปิดใจ
คงเพราะกลัวว่าตัวเองจะมีความสุข
แล้วความรู้สึกผิดต่อคนๆนึง
จะยิ่งส่งผลสะท้อนกลับมา ....ใช่มั้ย??---
จะยิ่งส่งผลสะท้อนกลับมา ....ใช่มั้ย??---
แฮวูเป็นจิตแพทย์ แต่ก็มีปมปัญหาชีวิตเช่นกัน
แฮวูกลัวการมีความสัมพันธ์
เพราะฝังใจที่เคยเห็นแม่อยู่กับชู้
เพราะฝังใจที่เคยเห็นแม่อยู่กับชู้
เมื่อแฮวูมีความสัมพันธ์กับแจยอล
แฮวูเริ่มเข้าใจแม่ ที่ต้องรับภาระ
ดูแลพ่อที่สมองเหมือนเด็กสามขวบ
ดูแลพ่อที่สมองเหมือนเด็กสามขวบ
กับลูกที่ดื้ออยากเรียนหมอทั้งๆที่บ้านจน
การที่แม่มีประธานคิม
ช่วยให้แม่มีกำลังใจใช้ชีวิตต่อไปได้
ช่วยให้แม่มีกำลังใจใช้ชีวิตต่อไปได้
แฮวูก้าวข้ามความรู้สึกอคติที่มีต่อแม่ได้สำเร็จ
เมื่อแจยอลมีอาการหนักขึ้น
จนคนรอบข้างเริ่มสังเกตเห็นความผิดปกติ
จนคนรอบข้างเริ่มสังเกตเห็นความผิดปกติ
แจยอลจึงต้องได้รับการบำบัด
โดยจิตแพทย์ต้องค่อยๆ ทำให้แจยอล
รู้จักการให้อภัยตนเอง
รู้จักการให้อภัยตนเอง
ให้แจยอลเข้าใจใหม่ว่า
ที่ผ่านมาแจยอลก็ผ่านความยากลำบากมาเหมือนกัน
ที่ผ่านมาแจยอลก็ผ่านความยากลำบากมาเหมือนกัน
ไม่จำเป็นต้องรู้สึกผิดกับสิ่งที่ตัดสินใจทำในตอนเด็กอีก
และให้แจยอลรู้ว่า คนเราทุกคนมีสิทธิ ที่จะมีความสุข
แทนที่จะคอยเป็นห่วงความรู้สึกของคนอื่น
แต่ควรถามความรู้สึกของตัวเองก่อน ว่ารู้สึกอย่างไร
สุดท้ายแล้ว การบำบัดของแจยอล ประสบความสำเร็จ
แจยอลเอาชนะภาพหลอนได้ด้วยตัวเอง
และกำลังใจจากคนรอบข้าง
และกำลังใจจากคนรอบข้าง
พี่แจบอมก็ได้รับการปล่อยตัว
และเข้าใจแม่มากขึ้น
และเข้าใจแม่มากขึ้น
จบอย่าง Happy Ending :)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น