The Fault in our Stars : 30 Jul 2014

The Fault in our Stars : 30 Jul 2014

หนังที่ทำให้เสียน้ำตา
ตั้งแต่ดู Teaser

แม้จะรู้สึกว่า แค่เห็น Teaser
แล้วก็พอจะเดาเรื่องราวได้ทั้งเรื่อง

แต่ก็ยังทำให้อยากดูอยู่ดี

เฮเซล เป็นมะเร็งปอด
ต้องใช้ถังออกซิเจนช่วยให้การหายใจสะดวกขึ้น

เฮเซลมีความเครียด
ตามประสาคนที่รู้ตัวว่ากำลังจะตาย

แม่ของเฮเซลพาไปเข้ากลุ่ม
เพื่อหวังให้เฮเซลมีเพื่อนและร่าเริงขึ้น

เฮเซลได้เจอออกัสตัส
สมาชิกคนหนึ่งในกลุ่มบำบัด

เขาเป็นมะเร็งกระดูก
ทำให้เขาโดนตัดขาทิ้งไปแล้ว

กัสสนใจเฮเซลตั้งแต่แรกเจอ
แม้เขาจะพิการต้องใช้ขาเทียม

เขาก็ยังคงร่าเริงและมองโลกในแง่ดี

---เราเองก็ยังชอบวิธีตั้งคำถาม 
วิธีปลอบใจ และยิ้ม ในแบบของกัส เหมือนกัน  :) ---

กัสกับเฮเซล มีความคิดที่ต่างกัน

กัสต้องการเป็นที่จดจำ …

แม้ว่าเค้าจะตายไปแล้ว
ก็อยากให้มีใครสักคนคิดถึงและจดจำเขาอยู่

แต่เฮเซล อยากให้คนรอบข้างลืม …

เมื่อเฮเซลตายไปแล้ว
อยากให้ครอบครัวดำรงชีวิตต่อไปได้ตามปกติ

ความสดใสของกัส ทำให้เฮเซล ร่าเริงขึ้น

กัสชวนให้เฮเชลเอาหนังสือมาแลกกันอ่าน

หนังสือจากเฮเซลที่กัสได้อ่าน
เป็นหนังสือ An Imperial Affliction ที่พูดถึงความทุกข์

ที่เล่าเรื่องผ่านตัวละครที่เป็นมะเร็ง
อยู่กับแม่และหนูแฮมสเตอร์
แล้วก็ตายไปกะทันหัน

ซึ่งเนื้อหาในหนังสือก็ถูกตัดจบกะทันหันเช่นกัน

---คีย์เวิร์ด ของหนังสือเล่มนี้คือ 
“ความเจ็บปวดที่เรียกร้องให้เรารู้สึกถึงมัน”---

เฮเซลคาใจกับหนังสือเล่มนี้ เพราะอยากรู้ตอนจบ

อยากมั่นใจว่าทุกคนจะอยู่ได้หลังจากเธอตายไป

กัสช่วยให้เฮเซลได้ไปเจอ
กับนักเขียนหนังสือเล่มนั้น ที่อัมสเตอดัม

แต่พวกเขากลับพบว่าคุณนักเขียนเป็นคนขี้เมาและหยาบคาย

และไม่ว่าจะถามยังไงนักเขียนคนนั้น
ก็ไม่บอกเนื้อเรื่องหลังจากนั้นอยู่ดี

เมื่อผิดหวังจากการไปพบนักเขียน
เฮเซลและกัสไปพิพิธภัณฑ์ แอน แฟรงซ์ กันต่อ

---ตรงนี้ไม่เข้าใจว่า การมาที่นี่ ทำให้เฮเซลยอมรับกัสได้ยังไง??---

แต่ยังไง สถานการณ์ก็พาไป
ที่นี่เฮเซลยอมรับความรักของกัส

จากที่ไม่เคยยอมรับ
เพราะกลัวว่า กัสจะต้องเสียใจ
เมื่อถึงเวลาที่เฮเซลต้องตายจากไป

หลังจากยอมรับความรักซึ่งกันและกัน

กัสกลับเป็นฝ่ายบอกเฮเซลว่า

ที่จริงมะเร็งได้ลามไปทั่วร่างกายกัสแล้ว

และสุดท้ายกัสก็จากเฮเซลไปก่อน!!

ในงานไว้อาลัยกัส

---เฮเซลบอกว่า ตัวเลขจาก 0 ถึง 1 มี 0.1, 0.01, 0.001 
และมีจำนวนเป็นอินฟินิตี้

แต่ตัวเลขจากเลข 0 ถึง 2 มีจำนวนเป็นอินฟินิตี้กว่า

การได้ใกล้ชิดกับกัสในช่วงระยะเวลาหนึ่ง ถึงจะสั้น

แต่ก็มีความสุขเป็นอินฟินิตี้แล้ว

ถึงจะอยากให้กัสยังอยู่ต่อ
เพื่อให้มีความสุขเป็นอินฟินิตี้กว่า ก็เถอะ----
(อันนี้แอบอ่านมาจากพันทิพ)

เรื่องของกัส ทำให้เฮเซลได้เรียนรู้ ว่า

     ไม่ว่าความทุกข์ที่เกิดขึ้น จะหนักซักแค่ไหน

     แต่มนุษย์ก็จะสามารถปรับตัว พร้อมรับ
     และอยู่กับความทุกข์นั้นได้

     แล้วความเจ็บปวดนั้น จะค่อยๆ จางไป

     เหลือเพียงความคิดถึง ที่จะคงอยู่ตลอดไป…