Steve Jobs 2016 : 27 Jan 2016
ก็นึกว่าจะเป็นหนังสไตล์อัตชีวประวัติธรรมดา
ที่ดูแล้วอาจได้แรงบันดาลใจ
หรือแรงผลักดันอะไรบางอย่าง
แต่นี่เข้าไปดูคนเถียงกันทั้งเรื่องชัดๆ
นอกจากจะอ่านซับไม่ทันแล้ว
ยังรู้สึกเครียดตามหน่อยๆ
เถียงกันทั้งเรื่องจริงๆนะ..
หนังเล่าถึงช่วงเวลาก่อนขึ้นเวที
พรีเซ้นซ์ผลิตภัณฑ์ของแอปเปิ้ล
พรีเซ้นซ์ผลิตภัณฑ์ของแอปเปิ้ล
ที่จ็อบส์บรรจงสร้าง
ทั้งหมดสามครั้ง ซึ่งสองครั้งแรก
มันล้มเหลว
มันล้มเหลว
ทำยอดขายได้ไม่ดีนัก
เราไม่เข้าใจตรงที่ทำไมก่อนขึ้นเวที
จ็อบส์ต้องพบปะคนพวกนั้นเพื่อถกเถียงกันด้วย
หรือความเครียดเป็นแรงผลักสำหรับเค้า??
เราตีความเอาเองว่า
หนังต้องการให้เราเห็นบุคลิกของจ็อบส์
ที่โผงผาง โคตรจะขวางโลก
คิดไม่เหมือนคนอื่น
แล้วยังไม่เคยฟังความคิดเห็นคนอื่นอีก
ซึ่งนิสัยแบบนี้
กับคนที่เข้าใจ ก็จะรักเลย
แต่กับคนที่ไม่เข้าใจก็จะเกลียดเลยเหมือนกัน
การคิดไม่เหมือนคนอื่น ถือเป็นพรสวรรค์
ที่พิเศษของจ็อบส์
แต่การไม่รับฟังคนอื่น
ก็กลับเป็นจุดอ่อนที่สร้างศัตรูไว้เช่นกัน
ก็กลับเป็นจุดอ่อนที่สร้างศัตรูไว้เช่นกัน
เราดูแล้วไม่ค่อยเข้าใจว่าใครอยู่ฝ่ายไหน
และใครจริงใจกับจ็อบส์บ้าง
รู้แต่เคทที่อยู่ข้างๆจ็อบส์มาตลอด
ถึงจะเถียงกันแต่ก็เต็มไปด้วยความปรารถนาดี
แต่กับบอสที่เป็นนายทุน
กับเพื่อนที่เคยร่วมทีมกันมา
กับลูกน้องที่ทำงานตามความต้องการของจ็อบส์
เราฟังไม่เข้าใจ ดูไม่ออกว่าใครบ้างที่เป็นเพื่อนแท้
หรือใครแค่หวังผลทางธุรกิจ
นอกจากเรื่องงาน ยังมีเรื่องครอบครัว
เราว่าจ็อบส์ โหดร้าย ทำร้ายจิตใจเด็กมาก
ที่พูดผลักไส ซาร่าแบบนั้น
ถึงจะเกลียดแม่
ถึงจะไม่แน่ใจว่าใช่ลูกสาวตัวเองมั้ย
ถึงจะไม่แน่ใจว่าใช่ลูกสาวตัวเองมั้ย
ก็ไม่น่าทำกับเด็กแบบนั้น
ซึ่งตอนหลังจ็อบส์ก็แสดงออกแหละว่ารักลูก
จ็อบส์สารภาพว่า
เพราะจ็อบส์เอง
มีประสบการณ์ตอนเด็กมาไม่ดีเท่าไหร่
มีประสบการณ์ตอนเด็กมาไม่ดีเท่าไหร่
จึงไม่กล้ายอมรับว่า ซาร่าเป็นลูก
เราเองเข้าใจว่า เพราะจ็อบส์ถูกทำร้ายจิตใจ
ถูกเลี้ยงดูมาอย่างผิดๆ
ถึงทำให้จ็อบส์มีนิสัย
ที่ไม่คำนึงถึงความสัมพันธ์อันดีกับคนอื่นๆ
ที่ไม่คำนึงถึงความสัมพันธ์อันดีกับคนอื่นๆ
ชอบตอนนึงที่เคทมาบอกเรื่องปกหนังสือไทม์
ว่าที่จริงแล้ว จ็อบส์เข้าใจผิดไปเอง
สิ่งที่จ็อบส์รับรู้ คือ “ความจริงที่ถูกบิดเบือน”
---ถ้าเรามองสิ่งหนึ่งด้วยใจแบบหนึ่ง
เราก็จะเห็นมันในมุมหนึ่ง
แต่ถ้าเรามองด้วยใจอีกแบบ
ก็จะเห็นมันในมุมที่ต่างออกไป
แม้จะเป็น “ความจริง” แต่ก็ไม่ได้มีมุมเดียว---
เอาจริงๆ ดูจบแล้วนึกสงสารพี่จ็อบส์
เหมือนชีวิตยังไม่เคยมีความสุขเลย
ถูกพ่อแม่แท้ๆยกให้พ่อแม่อุปถัมป์
ความฝังใจ ความคิดว่าตัวเองต้อยต่ำ
ทำให้ต้องถีบตัวเอง ขวนขวายเอาชนะตลอด
จนเริ่มประสบความสำเร็จด้วย iphone
ก็มาเป็นมะเร็งและจากไปอย่างรวดเร็ว
ถ้าชีวิตจ็อบส์ เป็นเหมือนในหนังจริง
เราหวังว่าก่อนตาย พี่เค้าจะระลึกถึง
ช่วงชีวิตที่มีความสุขได้บ้าง
ช่วงชีวิตที่มีความสุขได้บ้าง
หวังว่าชาติหน้า พี่เค้าจะมีความสุขมากขึ้น
การเป็นอัจฉริยะก็สามารถมีความสุขได้
พี่เลือกได้นะ..
เราทุกคนก็เลือกได้เช่นกัน..
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น