Crossing : 3 Sep 2013
บังเอิญเจอหนังเรื่องนี้
จำได้ลางๆ ว่าใครซักคน ใน B.A.P เคยพูดถึง
ซึ่งเด็กคนนั้นก็คือ "น้องโล่" นั่นเอง
เมื่อได้ดู ความรู้สึกตั้งแต่เริ่มเรื่องคือ
หนังอะไรเนี่ย ทำไมมันรันทดได้ขนาดนี้
หนังอะไรเนี่ย ทำไมมันรันทดได้ขนาดนี้
มันทำให้รู้สึกโชคดี ที่เราได้เกิดมาในยุคนี้สมัยนี้
ที่มีความสะดวกสบายพร้อมขนาดนี้...
หนังเล่าถึง คนเกาหลีเหนือครอบครัวหนึ่ง
ที่อยู่ในช่วงหลังสงครามเกาหลี
มีชีวิตอยู่อย่างยากลำบาก ขัดสน
จนถึงขั้นไม่มีจะกิน
จนถึงขั้นไม่มีจะกิน
วันหนึ่ง พ่อจุน รู้ว่าแม่จุน ป่วยเป็นวัณโรค
ซึ่งต้องใช้ยาจากประเทศจีน
พ่อจุนจึงตัดสินใจแอบหนีข้ามประเทศ
หวังจะไปทำงานหาเงิน ซื้อยา
และอาหารกลับมาให้ลูกเมีย
และอาหารกลับมาให้ลูกเมีย
แต่เหตุการณ์ต่างๆ กลับไม่ได้เป็นอย่างที่หวังไว้
พ่อจุนไปได้ไม่นาน แม่จุนก็ตาย
พอแม่ตาย จุนจึงคิดอยากหนีข้ามประเทศไปตามหาพ่อ
แต่ก็ถูกจับก่อนจะข้ามประเทศได้
ต้องไปอยู่สถานกักกัน ถูกทารุณ ถูกใช้แรงงาน
ที่นี่ จุนได้เจอเพื่อนเก่า
และเพื่อนคนนั้น ก็ตายไปต่อหน้าต่อตา
และเพื่อนคนนั้น ก็ตายไปต่อหน้าต่อตา
ในขณะที่พ่อจุนเอง ก็ถูกทางการจับ
และถูกส่งให้ลี้ภัยไปเกาหลีใต้
และถูกส่งให้ลี้ภัยไปเกาหลีใต้
ที่เกาหลีใต้ พ่อจุนขยันทำงานเก็บเงิน
จนเริ่มมีชีวิตที่ดีขึ้น
จนเริ่มมีชีวิตที่ดีขึ้น
และมีเงินจ้างให้นายหน้าไปไถ่ตัวจุนออกมา
แต่หนทางที่จุนจะไปถึงเกาหลีใต้ได้
ก็ไม่ใช่เรื่องง่าย
ก็ไม่ใช่เรื่องง่าย
ต้องหลบหนีเข้าจีน
แล้วเดินผ่านทะเลทรายไปมองโกเลีย
แล้วเดินผ่านทะเลทรายไปมองโกเลีย
แล้วถึงจะถูกส่งไปเกาหลีใต้ได้
แต่เรื่องมันเศร้าที่ จุน
ไม่สามารถ ผ่านความโหดร้ายในทะเลทรายไปได้
ไม่สามารถ ผ่านความโหดร้ายในทะเลทรายไปได้
จุน ตายอย่างโดดเดี่ยวท่ามกลางทะเลทราย T-T
...
โอ๊ย... ดูเรื่องนี้แล้วรับรู้ถึงความบีบคั้นหัวใจอยู่ตลอดเวลา
เด็กอายุประมาณ ๑๐ ขวบ ที่ควรจะมีความหวัง มีความสดใส
ต้องผ่านเรื่องราวมากมายขนาดนี้
แล้วเรารู้สึกว่า เรื่องราวมันคือความจริง
คนที่อยู่ในยุคสงคราม ต้องยากลำบากอย่างนั้นจริงๆ
มันยิ่งเศร้า
เรามองว่า คนยุคสมัยนี้
รับมือกับความยากลำบากได้น้อยลง
ภูมิคุ้มกันต่ำ เพราะอยู่อย่างสุขสบายมาตลอด
เจออะไรที่ไม่เป็นอย่างใจ นิดหน่อย ก็ทุกข์ร้อนจนทนไม่ไหว
รู้สึก "ขาด" และ "ไขว่คว้า" หาสิ่งมาชดเชยอยู่ตลอดเวลา...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น