Flower Boy Next Door : 1 Mar 2013

Flower Boy Next Door : 1 Mar 2013

ขึ้นชื่อว่า Flower Boy
คิดว่าจะมีแต่ขายความหล่อของหนุ่มๆซะอีก

ที่ไหนได้... ละครมันทำออกมาได้ดีมาก

เนื้อเรื่องมันดีมาก

เรียกว่า ทำให้เราได้รู้จักตัวตนของตัวเอง
ขึ้นอีกเยอะเลย

มีคำพูดหลายตอน
จากตัวละครหลายตัว ที่อยากบันทึกไว้

เอ็นริเก้ กึม เด็กหนุ่มอัจฉริยะ
ที่ไปเติบโตอยู่สเปน

ผลิตเกมส์ออกมา จนกลายเป็นคนดัง

โกด๊กมี หญิงสาวที่ เงียบ เก็บกด ปิดกั้นตัวเอง

หนีห่างจากสังคม
เพราะไม่ได้รับความรักตั้งแต่เด็ก

ตอนเป็นวัยรุ่นก็ถูกใส่ร้าย
ว่ามีเรื่องอื้อฉาวกับครู จนเพื่อนเลิกคบ

ถูกนินทาและกลั่นแกล้งอยู่เสมอ

เก้กึม เป็นคนที่ชอบทำให้คนอื่นมีความสุข

เมื่อได้เจอ ด๊กมี ที่ดูหมองหม่น จึงอยากจะช่วย

เก้กึม บอกกับ ด๊กมี ว่า 

" เชื่อมั้ย ว่ามีช้างตัวนึง พูดภาษาเกาหลีได้..

  เคยมีช้างโดนส่งมาอยู่สวนสัตว์เกาหลีตั้งแต่เล็ก
  มันเหงามากเลย

  เลยเรียนรู้ภาษาคนจากคนเลี้ยงช้าง  

  เธอเองก็เหมือนกัน น่าจะเรียนรู้วิธีสื่อสารกับคนอื่นๆไว้บ้าง " 

- เราเอง ก็ควรจะเรียนรู้วิธีสื่อสารกับคนอื่นๆไว้บ้าง เช่นกัน - 

ตอนนึง ที่พี่ชาย เก้ ตัดสินใจไปทำงานบนเกาะ

เก้ บอกพี่ชายว่า 

" พี่ รู้มั้ย การที่พี่ตัดสินใจทำอะไรเองคนเดียว

  มันทำให้คนรอบข้างพี่ รู้สึกเหงาแค่ไหน "

- เราไม่เคยคิดอย่างนี้มาก่อน

  เคยคิดว่าการตัดสินใจอะไรเอง นั่นแสดงถึงความเข้มแข็ง 

  แต่ไม่เคยนึกไปถึงความรู้สึกของคนรอบข้างเลย -

เก้ เป็นนักสร้างเกมส์ มีเด็กๆที่เป็นแฟนเกมส์เยอะ

แต่ก็มีแอนตี้แฟนเป็นพ่อแม่ของเด็กติดเกมส์พวกนั้นด้วย

ครั้งนึง เก้ เกือบโดนผลักให้ถูกรถชน

โดยแม่ของเด็กติดเกมส์คนนึง 

เพราะคิดว่าเกมส์ของ เก้ ทำให้เด็กเสียการเรียน

เก้ เลือกที่จะแก้ปัญหา

โดยจัดสัมมนาทำความเข้าใจกับเด็กติดเกมส์และพ่อแม่ของเด็กด้วย

เก้ ให้เหตุผล ที่จัดสัมมนาครั้งนี้ว่า 

" ให้รู้จักศัตรูของคุณ

   จากการมองในสิ่งที่สายตาของเขามองเห็น

   ไม่ใช่จากสิ่งที่สายตาของคุณมองเห็น "

สำหรับเด็กติดเกมส์ เก้ บอกว่า

" การอยากเป็นนักร้อง ก็ต้องร้องเพลง

  การอยากเป็นนักออกแบบเกมส์ ก็ต้องเล่นเกมส์ เช่นกัน

  เกมส์ของผม เป็นแรงบันดาลใจให้คุณ

  แต่ถ้าคุณไม่สามารถทำให้คนที่รักคุณมีความสุขได้

  แล้วเกมส์แบบไหนที่คุณจะสร้างได้

  ความรักต่างหาก รักในคนที่รักคุณ รักในเกมส์

  แล้วคุณจะสร้างเกมส์ดีๆขึ้นมาได้ "

สำหรับพ่อแม่ของเด็กติดเกมส์ เก้ บอกว่า 

" ผมอยากให้ป้า ลองเล่นเกมส์ของผม

  ไม่ใช่เพราะผมอยากให้ป้าชอบเกมส์ของผม

  แต่ผมอยากให้ป้าเข้าใจความรู้สึกของลูกชาย 

  ที่ชอบในเกมส์ของผม

  รักคือความเข้าใจในคนอื่นๆ "

...

ด๊กมี ผู้หญิงที่รู้สึกเหมือนไม่เคยได้รับความรักมาก่อน

และไม่รู้ว่าต้องแสดงออกไปยังไง เมื่อมีความรัก

เลือกที่จะผลักไส เก้ ออกไป

เพราะกลัวความผิดหวัง หากวันนึง เก้ ต้องจากไป

ส่วน เก้ เด็กที่แสดงออกตามความรู้สึกของตัวเองมาตลอด

ก็เลยไม่เข้าใจ ว่าทำไม ด๊กมี ต้องชอบทำอะไรตรงข้ามกับความรู้สึกตัวเอง

จนวันนึง เก้ ก็ได้คำตอบจาก จินรัก คนที่แอบชอบ ด๊กมี อยู่เงียบๆ

  เก้     :  " พี่กับด๊กมีเหมือนกันเลย ทำไมต้องคิดแต่ว่าผมจะจากไป "

  จินรัก :  " เพราะเราไม่เคยได้รับความรัก

               เพราะเราต่างถูกปฏิเสธมาตั้งแต่ยังเด็ก

               เพราะเรารู้สึกเหงาอยู่เสมอ "

  เก้     : " ถ้าแค่บอกให้ผมอยู่ ผมก็จะอยู่

              ทำไมหัวใจพี่ กับ ด๊กมี ถึงสลับซับซ้อนนัก "

- เราดูตอนนี้ ด้วยความรู้สึกที่เหมือนมีคนอ่านใจเราออกจนทะลุปรุโปร่ง

  เรามักจะเป็นอย่างนั้น..ทำตรงข้ามกับความรู้สึกที่แท้จริง

  มีความรักเป็น แต่แสดงออกไม่เป็น...

  ตอนนี้เข้าใจสิ่งที่ตัวเองเป็น และต่อไปจะเข้าใจคนอื่นๆมากขึ้นด้วย.. - 

ยังมีอีกหลายๆประโยค ที่ เก้ สอนเราผ่านละครเรื่องนี้ 

" โกรธ เมื่อควรที่จะโกรธ

   และทะเลาะ จนกว่าจะเข้าใจกัน "

" ผมชอบแวนโก๊ะ สงสัยจังว่า

  ทำไมแวนโก๊ะถึงได้วาดภาพเหมือนตัวเองเยอะขนาดนั้น

  ในจดหมายที่เขาเขียนถึง ธีโอ น้องชายของเขา

  มีบรรทัดที่ว่า "ฉันกำลังพยายามที่จะคืนสภาพเดิม" 

  ทุกครั้งที่ผมเห็น ภาพเหมือนตัวเองของเขา

  ผมจะนึกถึงคำพูดในจดหมายฉบับนั้น "

" ถึงจะเคยเจ็บปวด แต่ผมก็คิดว่า ความจริงดีกว่าเสมอ "

" เมื่อไหร่ที่คนเราแบกรับสถานการณ์
  ที่เลวร้ายของตัวเองต่อไปไม่ไหวแล้ว

  พวกเขาก็พยายามโยนความผิดไปให้คนอื่น
  เพราะมันง่ายกว่า "

" เมื่อมีคำถามเกิดขึ้น การได้พบกับผู้คนมากขึ้นๆ
  คำตอบอาจอยู่ในคนพวกนั้น "

" ตัวเอกในหนังสือที่ผมชอบ
   จะต้องกล้าที่จะออกไปผจญภัย และหาความสุข "

ในตอนจบ เก้กึม พูดถึง ด๊กมีว่า

" ผมคิดว่า ความรัก คือการยอมทิ้ง ครึ่งหนึ่งของตัวเราเอง

  และเติมมันให้เต็มด้วยความรักอีกครึ่งหนึ่ง ของอีกฝ่าย

  ผู้หญิงคนนั้น ผลักไสความรัก เพราะเธอคิดว่า

  ครึ่งนึงของเธอ ที่จะต้องมอบให้นั้น

  เป็นครึ่งที่หม่นหมองและน่าละอาย

  แต่ในที่สุด ผู้หญิงคนนั้นก็ตระหนักได้ว่า

  ความรักคือครึ่งที่ไม่สมบูรณ์ สองส่วนมารวมอยู่ด้วยกัน.."

- ยอมรับว่า เราเองก็เคยกลัว
  กลัวตัวเองจะเป็นคนรักที่ดีไม่พอสำหรับใครคนหนึ่ง

  แต่ความเป็นจริง คงไม่มีใครดีไปหมดทุกอย่าง
  หรือแย่ไปซะทุกอย่าง

  ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องกลัว หากจะรักใคร..

  ไม่มีคำว่า ดีหรือไม่ดี
  แต่มันอยู่ที่ ใช่หรือไม่ใช่ มากกว่า.. -

สุดท้าย เราไม่หวังจะได้เจอผู้ชายที่เข้าใจคนอื่นๆได้ดี
             อย่างเอ็นริเก้ กึม

             แต่สิ่งที่เราหวัง คืออยากเป็นเอ็นริเก้ กึม
             ให้กับคนอื่นๆต่างหาก..