Whiplash

Whiplash2014 : 6Sep2015

จำได้ว่าเคยอยากดูตั้งแต่อยู่ในโรง

แถมพี่โนแลน 
ยังมาย้ำว่าเป็นหนังที่ชอบที่สุดของปีที่แล้ว

เลยจัดการเปิดดูซะ..

จะบอกว่าไงดี??

มีทั้งส่วนที่ชอบ และส่วนที่ไม่ชอบเท่าไหร่นะ..

แอนดริว นีแลน เป็นนักศึกษาปีหนึ่ง

ของมหาลัยที่มีชื่อเสียงทางด้านดนตรี

แอนดริวเป็นมือกลองในวงแจ๊สออเคสตร้า

เค้ามี ความทะเยอทะยานอยาก มาก

ที่จะเข้าวงที่เป็นตัวแทนของมหาลัยให้ได้

วันหนึ่งก็ได้แสดงฝีมือให้ อ.เฟรชเชอร์

ที่เป็นผู้ฝึกสอนและควบคุมวงดนตรีของมหาลัย

เฟรชเชอร์นั้นเห็นแวว
และเห็นความทะเยอทะยานให้ตัวแอนดริว

จึงคัดเลือกให้ไปเป็นมือกลองสำรอง

ระหว่างซ้อม อ.เฟรชเชอร์

สอนนักดนตรีแบบโหดและเนี๊ยบมาก

ใครทำเสียงเพี้ยนนิดหน่อยก็จะโดนตะคอก

และโดนไล่ออกจากวงทันที

กับแอนดริวเอง แม้จะยังมือใหม่

แต่ก็โดนดุด่า เยาะเย้ย ถากถาง ดูถูก

กระตุ้นให้เป๊ะได้ตามที่ อ.เฟรชเชอร์ต้องการ

คำดูถูกของ อ.เป็นแรงกดดัน
ให้แอนดริว ซ้อมและซ้อม และซ้อมมากขึ้น

ในงานแสดงครั้งหนึ่งแอนดริวทำโน้ตกลองหาย

ทำให้มือกลองตัวจริงเล่นไม่ได้

แอนดริวจึงได้โชว์ฝีมือแทน

เมื่อเริ่มสำเร็จไปหนึ่งขั้น

แอนดริวยิ่งได้ใจและต้องการมากกว่านั้น

เค้าบอกเลิกกับนิโคล

โดยบอกเหตุผลกับนิโคลว่า

นิโคลจะเป็นตัวถ่วงที่ทำให้เค้ามีเวลาซ้อมน้อยลง

และเค้าต้องการทำตามความฝันมากกว่า

ที่จะต้องการมีความรัก

(ให้เหตุผลได้โหดมากกก)

นอกจากตัดความสัมพันธ์กับแฟนสาวแล้ว

ความสัมพันธ์กับญาติและเพื่อนก็แย่ด้วย

แอนดริวต้องการชนะและพยายามข่มคนอื่น

และมั่นใจว่าตัวเองทำได้ดีกว่าเสมอ

(นิสัยแบบนี้ท่าทางจะเป็นเด็กมีปม

อาจเป็นเพราะแอนดริวไม่ได้อยู่กับแม่

และถูกล้อว่าเป็นลูกไม่มีแม่อะไรแบบนี้มามั้ง)

แอนดริวทุ่มแรงและเวลาซ้อม

เพื่อเตรียมแข่งขันครั้งหน้า

แต่ อ.เฟรชเชอร์ก็พาเพื่อน
ที่เคยร่วมวงเก่ากับแอนดริว

มาเป็นมือกลองสำรองเพิ่มด้วย

ซึ่งยิ่งปลุกเร้าความอยากเอาชนะ
ของแอนดริวเพิ่มมากขึ้น

วันแข่งขันจริง

แอนดริวโดยรถชน

แต่ยังลากสังขาร เจ็บๆแบบนั้นมาตีกลองเอง

ทำให้วงดนตรีล่มกลางงาน

อ.เฟรชเชอร์โกรธมาก

แอนดริงเองก็ถูกกดดันมากเหมือนกัน

แอนดริวเข้าไปต่อยอาจารย์

เรื่องลุกลามจนมีการร้องเรียนว่า อ.เฟรชเชอร์

สอนนักดนตรีแบบสร้างความกดดัน
และตรึงเครียดเกินไป

จนเคยทำให้นักดนตรีคนหนึ่ง
เป็นซึมเศร้าและฆ่าตัวตาย

ซึ่งถ้าแอนดริวยอมให้การ
ก็จะทำให้เฟรชเชอร์หมดสภาพการเป็นอาจารย์ได้

เรียกว่าลากกันออก ทั้งลูกศิษย์ กับ อาจารย์เลย

แอนดริวเลิกความฝันที่อยากเป็นมือกลอง

ไปเป็นพนักงานขายของ

วันหนึ่งเดินผ่านร้านเหล้า

เห็นชื่อเฟรชเชอร์อยู่ในวงดนตรีก็แวะเข้าไปดู

เฟรชเชอร์ยังชวนให้แอนดริวไปเล่นดนตรีกับวงใหม่ด้วย

แอนดริวตกลงไป

แต่ก็โดน เฟรชเชอร์ตั้งใจฉีกหน้า
ให้แอนดริวเล่นเพลงที่ไม่รู้จัก

แอนดริวเองโมโหมาก

แต่ก็ยังเล่นต่อและเปลี่ยนไปเล่นเพลงที่เค้าซ้อมมา

เค้าโชว์ฝีมือจนเฟรชเชอร์เอง
ก็ชอบใจในการแสดงแบบนั้น

ซึ่งทั้งหมดก็คงเป็นแผนกดดัน
เพื่อเป็นแรงถีบให้แอนดริวพยายามเอาชนะอีกเช่นเคย

อาจารย์ก็ช่างยั่วยุ

ลูกศิษย์ก็พยายามเอาชนะ

ช่างเป็นคู่ที่เหมาะสมกัน

เป็นการสอนที่โหดมากครับ..

ซึ่งตามหนังมันออกมาดี

เพราะแอนดริวมันมีแต่ความอยากชนะ

จนชนะได้จริงๆไง

แต่วิธีการนี้ ก็ไม่ได้เหมาะสมกับจิตใจของบางคน

เรียกว่าถ้าไม่แน่จริงก็หมดความมั่นใจในฝีมือตัวเองไปเลย

สรุปคือ ส่วนที่ชอบของหนังเรื่องนี้ คือ

กระตุ้นความพยายามทำตามความฝันของตัวเองได้มาก

ไอ้เราที่เคยเฉื่อยแฉะและล่อยลอยเปลี่ยนความฝันไปเรื่อย

ต้องหันกลับมาดูแอนดริวเป็นตัวอย่าง

ว่าเค้าต้องทุ่มเทมากขนาดไหน

กว่าจะสำเร็จได้ทีละก้าว

พรสวรรค์นั้นแค่ส่วนน้อย

แต่ส่วนที่มีผลมากคือ ขยันซ้อมต่างหาก

และสำหรับส่วนที่ไม่ชอบคือ

ความสัมพันธ์ของแอนดริวกับคนรอบข้าง

เราเป็นคนที่ให้ความสำคัญกับ "ความรู้สึกดี"

มากกว่า "ความสำเร็จ"

จึงเห็นว่า ถึงแอนดริวจะเป็นนักดนตรีที่มีชื่อเสียง

แต่ถ้าเค้าไม่มีเพื่อน ญาติก็ไม่ชอบขี้หน้า

เค้าจะมีความสุขในชีวิตได้เต็มที่มั้ย

ที่จริงอยากให้หนังถ่ายทอด

ในทางที่แอนดริวได้รับบทเรียน

ในเรื่องความเป็นมิตรกับคนอื่นๆด้วย